یکی از روش های حفاظت از گل محمدی برای مدت طولانی روش خشک کردن آن می باشد. در گل محمدی خشک شده باید 6 الی 12 درصد رطوبت وجود داشته باشد.
رطوبت بالا باعث کپک زدن گل شده و رطوبت کم باعث خرد شدن گل می شود. گل هایی که زیر نور مستقیم آفتاب خشک می شوند گل های بی کیفیتی هستند.
خشک کردن به روش طبیعی، روش مناسب برای خشک کردن گل محمدی است. حداکثر دما برای خشک کردن گل محمدی 38 درجه سانتی گراد است. مهمترین مشکل در خشک کردن گل محمدی، تغییر کیفیت و غلظت عطر گل ها در حین انجام این عملیات می باشد.
برداشت گل از مهمترین، حساس ترین و پر هزینه ترین مراحل تولید گل محمدی است. گل محمدی پس از باز شدن، دوام کمی روی شاخه دارد و در صورت تأخیر، طی 24 ساعت رنگ آن سفید شده و می ریزد.
فصل گلدهی بسته به شرایط آب و هوایی منطقه کشت، از اوایل اردیبهشت شروع و تا اوایل تیرماه ادامه دارد و گل ها در ساعات اولیه صبح از قسمت زیرین تخمدان گیاه کنده شده و جمع آوری می شوند.
گل های محمدی که تازه جمع آوری شده اند اگر درون کیسه و درون آب سرد قرار گیرند، بدون اینکه پژمرده شوند تا 3 روز می توانند مقاومت کنند. گل نیمه باز بالاترین راندمان تولید را داراست.
یک نفر کارگر در هر روز می تواند 50 تا 70 کیلوگرم گل تازه برداشت کند. حداکثر گلدهی در فاصله زمانی 10 تا 20 روز از شروع آن است که اصطلاحا به این زمان شور گلدهی می گویند.
چند توصیه در هنگام برداشت گل:
- تا حد امکان سعی شود از دستکش استفاده گردد و به گل ها کمتر آسیب وارد شود.
- گل ها در کیسه هایی که قبلا حاوی کود یا مواد غذایی بوده، جمع آوری نشوند.
- گل ها پس از جمع آوری در ساعات اولیه صبح بلافاصله به مراکز خرید فرستاده شوند.
- گل ها حداکثر تا ساعت 10 صبح چیده شوند. جمع آوری گل ها در زمانی که هنوز شبنم آن خشک نشده، باعث افزایش میزان اسانس در آن ها می گردد. از گل هایی که در ساعات ابتدایی روز جمع آوری می شوند به طور متوسط 04.0 درصد اسانس بدست می آید و گل هایی که در عصر جمع آوری می شوند، نصف این میزان اسانس بدست می آید